ขอร่วมแสดงความยินดีกับนักกีฬาที่คว้าเหรียญรางวัลจากโอลิมปิกเกมส์ 2024 ทุกคน

1 เหรียญทอง “เทนนิส” พาณิภัค วงศ์พัฒนกิจ เทควันโดรุ่น 49 กก.หญิง

3 เหรียญเงิน จาก “วิว กุลวุฒิ วิทิตศานต์ แบดมินตัน ชายเดี่ยว, “ฟ่าง” ธีรพงศ์ ศิลาชัย ยกน้ำหนัก รุ่น 61 กก.ชาย, “เวฟ” วีรพล วิชุมา ยกน้ำหนัก รุ่น 73 กก.ชาย

2 เหรียญทองแดง จาก “ออย” สุรจนา คำเบ้า ยกน้ำหนัก รุ่น 49 กก.หญิง และ “บี” จันทร์แจ่ม สุวรรณเพ็ง มวยสากล รุ่น 66 กก.หญิง

และขอขอบคุณนักกีฬาทั้ง 51 คน สตาฟฟ์โค้ช ทีมงานที่เกี่ยวข้อง ที่ทุ่มเทฝึกซ้อมสำหรับมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมวลมนุษยชาติ

เช่นเดียวกับนักกีฬาทีมชาติไทยทุกคน ไม่ว่าจะลงแข่งขันรายการอะไร ก็ต้องขอบคุณสำหรับความตั้งใจ

ตอนนี้ประเทศไทย กำลังชื่นชมยินดี ส่งแรงใจ ส่งแรงทรัพย์ ให้ฮีโร่โอลิมปิกเกมส์

เป็นสิ่งที่พวกเขาและเธอควรได้รับ เพราะโอลิมปิกเกมส์คือหัวแหวนแห่งวงการกีฬาโลก ต้องเก่งจริงๆ ถึงจะแทรกตัวไปคว้าเหรียญรางวัลได้

กีฬาที่ได้รับเหรียญรางวัล มีแบดมินตันแทรกเข้ามาเป็นน้องใหม่ ส่วนที่เหลืออีก 3 กีฬา มวยสากล, ยกน้ำหนัก และเทควันโดคือขาประจำ

หรือเอาจริงๆ แบดมินตัน ก็อยู่ในข่าย “ควรจะได้” มาตั้งนานแล้ว ลุ้นกันตั้งแต่เริ่มบรรจุด้วยซ้ำ แต่เพิ่ง “ตีแตก” เอาใน “ปารีส 2024” นี่เอง

กีฬาอื่นๆ ที่ไม่ได้เป็นตัวเต็ง ก็ยังไม่มีเซอร์ไพร้ส์ พึ่งแต่เจ้าเดิม

ยังไม่สามารถกระแทกเพดานของตัวเองออกมาได้

ยังคงอยู่เพียงแค่ไปร่วมแข่งขันเท่านั้น

ตั้งแต่โบร่ำโบราณ ข้ออ้างว่า ไทยเสียเปรียบกีฬาโลก เพราะรูปร่าง คงเอามาเป็นเหตุผลไม่ได้แล้ว เพราะหลายๆ กีฬา “Size doesn’t matter”… “ขนาดไม่สำคัญ”

คงไม่ต้องไล่เรียงกันว่ากีฬาอะไรบ้าง ที่ประเทศไทย ควรมีศักยภาพนักกีฬามากกว่านี้ แต่ก็ยังห่างไกล เอาแค่เฉียดยังยาก

“ทำเต็มที่แล้ว, ดีที่สุดแล้ว, เก่งแล้ว, นี่โอลิมปิกนะ อย่าไปว่าน้องเขา” นั่นเป็นคำปลอบใจ ไม่ว่ากัน แต่ในอีกมุมถ้าจะพัฒนาคือ “ต้องดีขึ้น, ดีกว่านี้”

ไม่โทษนักกีฬา พวกเขาและเธอมุ่งมั่นฝึกซ้อมดีที่สุดแล้ว แค่ลำพังนักกีฬา มันมี “ขีดจำกัด”

ต้องมองไปที่การสร้างรากฐาน

ถ้าเอาสั้นๆ ในการเก็บตัวซ้อม เพื่อไปโอลิมปิกเกมส์ ได้รับการสนับสนุน ส่งเสริมจากส่วนที่เกี่ยวข้องดีพอหรือไม่ หรือเป้าหมายจบแค่การผ่านคัดเลือกไปเล่นเท่านั้น

หรือระยะยาว

ในขณะที่เงินรางวัลที่ปลายทางกองอยู่มากมาย ใครๆ ก็พร้อมจะเปย์ บางคนก็มา “โหนกระแส” เอากับความสำเร็จของนักกีฬาไทย

หลายคนพร้อมจะจ่ายเมื่อผลไม้สุกงอม คำถามคือที่ต้นทาง มีเงิน มีกำลังใดๆ และมากพอหรือไม่ ที่ไปช่วยปลูกต้นกล้าให้เจริญงอกงาม เพื่อออกเป็นผลไม้ชั้นดีในอนาคต

มีสักกี่คน กี่องค์กร ที่สนับสนุนตั้งแต่ต้นทาง

ภาครัฐช่วยเหลือแค่ไหน

ถึงวันนี้มีมากมายเหลือเกินที่ “ซื้อพื้นที่โฆษณา…ซื้อความสำเร็จ” ที่นักกีฬาและทีมงานเพียรสร้างขึ้นมาเป็นแรมปี

ยินดีไปกับกระแส เก็บเกี่ยวกับความสำเร็จที่หอมหวาน

บรรยากาศนี้จะอยู่อีกไม่นาน

สักพักก็จะกลับสู่วังวนเดิมๆ

ดิ้นรนสร้าง ดิ้นรนซ้อม ดิ้นรนแข่งกันไป

ได้เหรียญโอลิมปิกเมื่อไหร่ ค่อยมาเจอกัน.

*** วุฒินล ***