น้ำตาซึม! ตามทวงโน้ตบุ๊กจากนศ.ที่ไม่คืน พอรู้เหตุผลถึงกับอึ้งพลิกล็อกมาก

เรียกได้ว่ากำลังกลายเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่ชาวเน็ตบนโลกออนไลน์ต่างพากันให้ความสนใจ และพากันสะเทือนใจอยู่ไม่น้อย ภายหลังสมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง ที่ใช้ชื่อว่า Sarapaocub Hudood ได้ออกมาเล่าเรื่องสุดพลิกล็อก ที่ใครอ่านแล้วพอรู้เหตุผลถึงกับอึ้งเลย ซึ่งเป็นเรื่องราวของผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีหน้าที่ติดตามทวงคืน “โน้ตบุ๊ก” จากนักศึกษาที่ยืมไปใช้ แล้วนำมาส่งคืน แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องของนักศึกษาที่คืนโน้ตบุ๊กล่าช้า โดยผู้โพสต์ระบุข้อความว่า

“เคสนี้คือพลิกล็อกมาก เริ่มต้นเรื่องคือ ต้องติดตามโน้ตบุ๊กกับเด็กที่ยืมไปใช้แล้วส่งคืนล่าช้า แต่เคสนี้คือน้องอ่ะ ไม่นำมาคืนสักที เราเลยติดต่อไป ทีแรกติดต่อไม่ได้เลย จนเราหาเบอร์น้องได้ เมื่อโทรฯ ไปเราก็คุยกับเด็ก

เจ้าหน้าที่ : นศ.ส่งเครื่องล่าช้านะครับ ติดปัญหาอะไรไหม?
นศ. : พี่ครับ ผมอยากเอาคอมพ์ไปคืนอยู่ครับ แต่ผมโดนหอพักยึดห้อง ล็อกห้องเข้าไปเอาของไม่ได้ โน้ตบุ๊กก็อยู่ในนั้นครับ

สำหรับผมตอนนั้นคือ เด็กโกหกป่ะวะ เพราะมีเคสส่งคืนช้าและเด็กชอบอ้างนู่นอ้างนี่เยอะ เคสนี้ก็คงจะโกหกเพื่อเอาตัวรอดอีกมั้ง
เจ้าหน้าที่ :โอเค งั้นพี่ขอเบอร์หอพักเราได้ไหม พี่จะขอคุยกับเจ้าของเอง

น้องก็ให้เบอร์นะ แล้วผมก็ติดต่อไป คือสิ่งที่น้องพูดคือความจริงเว้ย น้องไม่ได้จ่ายค่าหอพักแล้วเขายึดของน้องจริงๆๆ เราก็โทรฯ กลับไปหาน้องใหม่อีกครั้ง

เจ้าหน้าที่ : นศ.ช่วยเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับ นศ.ให้พี่ฟังได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น เผื่อพี่จะช่วยอะไรได้บ้าง
นศ. : คือผมอ่ะ ไม่มีบ้านครับ ผมย้ายถิ่นฐานตั้งแต่เล็กจนโต ย้ายไปที่ไหน แม่ก็จะพาไปอาศัยอยู่กับญาติ ประมาณ ม.2 ผมก็ได้ย้ายมาอยู่ที่ขอนแก่นนี่แหละครับ แล้วผมก็พักอยู่กับพี่ชาย ผมเลยคิดว่าหอที่ผมอยู่คือบ้านครับ (น้ำตาไหลเลย) ม.ปลาย ผมก็ยืมทุน กยศ. เรียนจนจบ แล้วก็มาต่อ มข.นี่แหละครับ และคิดว่าจะยืม กยศ. ต่อ ป.ตรี แต่ผมก็กู้ไม่ผ่าน เพราะ ช่วงเวลานั้นเขาปรับเปลี่ยนหลักสูตร เลยไม่เข้าเงื่อนไข ตอนนี้ผมเลยรักษาสภาพไว้ แล้วเลือกทำงานเก็บตังค์ค่อยจะกลับไปเรียนต่อครับ

เจ้าหน้าที่ : แล้วแม่กับพ่อละ ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเราเลยเหรอ
นศ. : แม่ก็ช่วยบ้างครับ ส่วนพ่อแยกทางกับแม่ตั้งแต่ผมเด็ก ล่าสุดผมได้ข่าวมา พ่อน่าจะเสียชีวิตเมื่อ 2 ปีที่แล้ว (น้ำตาไหลอีกรอบ) แล้วตอนนี้ก็ติดต่อแม่ไม่ได้ครึ่งปีครับ
เจ้าหน้าที่ : แล้วตอนนี้เรา พักที่ไหน เงินล่ะใครช่วยเหลือ พี่ชายเหรอ
นศ. : ผมทำงานพิเศษ หาเงินเองครับ พี่ชายก็ช่วยได้บ้างแต่ไม่ได้มากมาย ที่พักผมขอพักกับเพื่อน แล้วก็ย้ายไปเรื่อยๆ ครับ ไม่มีที่พักเป็นหลัก

เจ้าหน้าที่ : แล้วที่บอกว่าอยู่กับญาติละ
นศ. : ตั้งแต่แม่ผมไม่ได้ช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่าย เขาก็ไม่ให้อยู่ด้วยครับ ผมเลยต้องมาขอเพื่อนๆ อยู่ (น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว)
เจ้าหน้าที่ : เอายังงี้ พรุ่งนี้เข้ามาหาพี่ พี่จะปรึกษากับหน่วยงาน ใน มข. ที่พอจะช่วยได้ ให้

วันนี้เด็กเข้ามา แล้วก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ฟังแบบละเอียด ยิ่งน่าสงสาร น้ำตาไหลแบบชีวิตน้องแบบผ่านอะไรมาบ้างเนี่ย
เจ้าหน้าที่ : ตอนนี้เรามีเงินติดตัวกี่บาท ได้กินข้าวหรือยัง
นศ. : ผมมีอยู่ 9 บาทครับ ยังไม่ได้กินข้าวครับวันนี้ ปกติจะไปกินที่ร้าน หลังเลิกงานผู้จัดการจะให้ทริปกินข้าว
เจ้าหน้าที่ : ป่ะ งั้นเดียววันนี้พี่เลี้ยงข้าว พอถึงร้านข้าว
นศ. : พี่ครับ ผมขอกินพิเศษได้ไหมครับ
เจ้าหน้าที่ : ได้ครับ เอาให้อิ่ม กินเสร็จเดี๋ยวพี่พาไปติดต่อเรื่องขอทุน

แล้วผมก็พาน้องไปติดต่อที่ต่างๆ ทั่ว มข. อ่อ น้องเรียนคณะวิทย์ เอก คณิตศาสตร์ ตอนนี้รักษาสภาพ นศ.ไว้ เพราะไม่มีเงิน และกำลังทำงานพิเศษ อยู่ร้านไอติมบนห้างเซ็นทรัล รายได้น่าจะประมาณเดือนละ 8,000-9,000 แต่น้องเพิ่งทำงานได้เดือนแรก เงินเดือนก็ยังไม่ออก นิสัยโดยรวม เงียบ พูดน้อย มารยาทดี

ทั้งนี้ ต้องขอขอบคุณ พี่เรียมหอสมุดที่ช่วยประสานงานเรื่องต่างๆ ให้ ขอบคุณพี่สุธีฝ่ายกฎหมาย มข. ที่แนะนำแนวทางการขอทุนการศึกษาต่างๆ ขอบคุณพี่สมพร ฝ่ายพัฒนานักศึกษา มข. ที่เดินเรื่องขอที่พักหอในให้และช่วยเหลือเรื่องขอทุนการศึกษา และขอบคุณพี่เหมียวฝ่ายพัฒคณะวิทย์ที่รับเรื่องต่อ ดูแล นศ.เคสนี้

ถ้าได้เรื่องยังไง เดียวมาอัปเดตให้ฟัง ขอให้น้อง ผ่านช่วงเวลานี้และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่แข็งเกร่ง ต้นทุนชีวิตเราไม่เหมือนกัน พี่ขอเอาใจช่วยนะ และจะค่อยติดตามเคสน้องให้”

อย่างไรก็ตาม ภายหลังเรื่องราวดังกล่าวถูกเผยแพร่ออกไปเป็นสาธารณะ ต่างก็มีชาวเน็ตจำนวนมากเข้ามาแสดงความคิดเห็น พร้อมทั้งพูดถึงประเด็นนักศึกษาจำนวนมาก ที่หลุดออกจากระบบการศึกษาจากปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมไทย ทั้งความเหลื่อมล้ำ โอกาส ความไม่พร้อม จึงอยากขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าช่วยเหลือด้วย..