เริ่มต้นกันที่ “ปริศนารูหลอน” (The Whole Truth) เป็นหนังฝีมือผู้กำกับ “วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง” เจ้าของผลงานสร้างชื่อ “เป็นชู้กับผี” (2549) และ “ฟ้าทะลายโจร” (2540) กลับมาคราวนี้ วิศิษฏ์ ทำหนังลง Netflix ซึ่งได้รับความสนใจจากผู้ชมเป็นอย่างดี ด้วยหน้าหนังและพล็อตเรื่องที่แปลกแหวกแนว
“ปริศนารูหลอน” บอกเล่าเรื่องราวของ “พิม” (ปันปัน-สุทัตตา อุดมศิลป์) และ “พัท” (แม็ค ณัฐพัชร์ นิมจิรวัฒน์) สองพี่น้องที่พบรูปริศนาบนกำแพงบ้านของตา (สมภพ เบญจาทิกุล) กับยาย (ทาริกา ธิดาทิตย์) ภายในรูนั้นปรากฏเป็นภาพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เด็กคนนั้นคือใคร? เบื้องหลังของบ้านหลังนี้จะเป็นอย่างไร? ต้องไปตามดูกัน
เพราะเป็นหนังสยองขวัญบวกกับการค้นหาปริศนาที่ซ่อนอยู่ในบ้าน ทำให้ผู้ชมอยากรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่บ้านหลังนี้กันแน่ ยอมรับว่าช่วงแรก ๆ หลายซีนชวนให้ติดตามจริง มีเส้นเรื่องที่พยายามสะท้อนปัญหาสังคม ปัญหาล่วงละเมิดทางเพศ ปัญหาความเข้าใจในครอบครัว แต่เมื่อเดินหน้าเข้าสู่ช่วงกลางเรื่อง ทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เแต่ละซีนเนือย ๆ บทวกไปวนมา ปันปัน กับ แม็ค เล่นดีแต่ไม่สุด แฟลชแบ็กเล่าย้อนไปมา ไม่สมเหตุสมผล พยายามซ่อนปมซ่อนเงื่อนมาตั้งนาน พอคลี่คลายก็หักมุมเอาดื้อ ๆ ทำให้เกิดคำถามไม่จบสิ้น
เป็นหนังที่คำวิจารณ์เสียงแตก บางคนชอบ บางคนไม่ชอบ นานาจิตตัง แนะนำว่าต้องดูเอาเองค่อยตัดสินว่าดีหรือไม่ดี
ไปกันที่ภาพยนตร์ไลฟ์แอ็คชั่นแดนปลาดิบ “โตเกียว รีเวนเจอร์ส” (Tokyo Revengers) ที่โด่งดังทั้งฉบับมังงะและอนิเมะ สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านมังงะหรือดูอนิเมะมาก่อน มองเผิน ๆ จากสายตาคนไม่รู้เนื้อเรื่อง นี่คือหนัง coming of age (การก้าวผ่านวัย) แบบกลับไปแก้ไขอดีต แก้ไขปมความรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่า ชีวิตน่าอนาถของพระเอกที่มีฉากหลังเป็นแก๊งนักเลงม.ปลาย ซึ่งหนังเล่าตรงจุดนี้ได้ดี และเลือกจบในจังหวะที่ดีว่า เมื่อเปลี่ยนแปลงแนวคิดของตัวเองและสภาพจิตใจเติบโตจากการเปลี่ยนอดีตได้แล้ว พระเอกย่อมได้พบกับความสุข
แต่สำหรับคนที่เคยดูเวอร์ชั่นอนิเมะมาแล้ว จะเกิดความสงสัยว่า แล้วหนังจบที่ฉากนี้เพื่ออะไร จะภาคเดียวจบเพื่อชวนคนไปดูอนิเมะต่อ หรืออยากปูทางไปสู่ภาค 2 ซึ่งอันที่จริงแล้วหนังยังทิ้งปมไว้อีกหลายอย่าง (ต้องดูในอนิเมะถึงจะได้รับการเฉลย) ทั้งเรื่องที่พระเอกได้พลังในการกลับไปยังอดีต ว่ามาได้อย่างไร ทำไมน้องชายนางเอกจึงเป็น trigger (สิ่งกระตุ้น) ที่ทำให้พระเอกย้อนเวลาได้ และอันที่จริงน้องชายนางเอกตายตั้งแต่ก่อนพระเอกย้อนเวลาครั้งแรก แต่ทำไมพระเอกยังย้อนเวลากลับมาได้อีก รวมไปถึงตัวร้ายของเรื่องที่คอยชักใยเรื่องราวทั้งหมดก็ยังไม่ถึงบทที่จะออกโรง กลายเป็นการทิ้งปมใหญ่ ๆ เอาไว้หลังหนังจบ
ทว่า หากคุณเป็นแฟนคลับของ “โตเกียว รีเวนเจอร์ส” การได้เห็นมังงะสุดโปรดมาขึ้นจอใหญ่เป็นหนังคนแสดงจริง เป็นอะไรที่น่าสนใจมาก และด้วยทีมนักแสดงอย่าง “ทาคุมิ คิตามูระ” ที่มารับบทพระเอก ทาเคมิจิ ฮานางากิ, “อิมาดะ มิโอะ” รับบท ทาจิบานะ ฮินาตะ, “โยชิซาวะ เรียว” รับบท ไมค์กี้ และ “ยามาดะ ยูกิ ” รับบท ดราเค่น ก็ทำให้หนังน่าดูยิ่งขึ้นไปอีก
ปิดท้ายกับ “คนอนาคตโลก” (Voyagers) หนังดราม่าอวกาศที่ได้ 3 นักแสดงทีนไอคอนแห่งยุค ไท เชอริแดน (Ready Player One), ลิลี โรส เดปป์ ลูกสาวของ จอห์นนี่ เดปป์ (The King), เฟียนน์ ไวท์เฮด (Dunkirk) มาผนึกกำลังกันเจาะลึกลงไปในจิตใจของมนุษย์
ช่วงแรก ๆ ของหนังทำได้น่าสนใจและน่าติดตาม เรียกว่าปูมาดี ทำท่าว่าหนังน่าจะไปได้ไกล ทว่า ความทะเยอทะยานของผู้ชมบางคน ถูกผู้สร้างกระชากลงมาสู่พื้นดินแบบไม่ทันตั้งตัว หนังไม่ได้อยากไปไหนไกลเหมือนเนื้อเรื่องที่ต้องเดินทางด้วยยานอวกาศเป็นเวลาเกือบ 90 ปีเพื่อไปหาโลกใหม่ Voyagers แค่อยากสะท้อนให้เห็นถึงโลกจำลอง สังคมจำลอง ที่ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ สัจธรรมจริง ๆ ก็เป็นเหมือนในหนังเรื่องนี้แทบทั้งนั้น ไม่ว่าคุณจะนำมันไป relate กับอะไร สังคมในห้องเรียน ที่ทำงาน หรือแม้แต่ประเทศทั้งประเทศ ในทุก ๆ บริบท โลกมันก็เป็นแบบในหนังนั่นแหละ
บางคนอาจรู้สึกว่าหนังหยิบเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ จึงไม่ได้น่าสนใจอะไร แต่ถ้ามองในแง่ของการมาสะกิดให้ฉุกคิด อย่าหลงลืมแก่นที่แท้ของมัน คุณก็จะเข้าใจโลกทุกใบในชีวิตของคุณ และคุณเลือกได้ว่าจะเป็นตัวละครแบบไหนในหนังเรื่องนี้ บทสรุปของแต่ละคนในชีวิตจริงอาจไม่เหมือนในหนัง แต่ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละ
การจะดำรงอยู่ในสังคม ต่อสู้กับจิตใจอันเลวร้ายของมนุษย์ด้วยจิตสำนึกอันมีค่าในตัวเรา ถ้าเราตัดเนื้อร้ายทิ้งไปได้ บทสรุปอาจเหมือนในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่จบลงอย่างสวยงาม ถึงแม้จะขัดใจใครหลาย ๆ คน แต่หนังก็แค่อยากมอบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ให้ทุกคนได้มีแรงสู้กับชีวิตอันเส็งเคร็งต่อไป.
บอย-ต๊ะ-เช
