ออสเตรเลียให้ความสำคัญกับความรับผิดชอบระหว่างประเทศอย่างจริงจัง แต่ในฐานะประเทศอำนาจปานกลาง ออสเตรเลียมีทรัพยากรที่จำกัด ในการมีส่วนช่วยแก้ปัญหาความไม่มั่นคงในทุกด้าน นั่นจึงทำให้รัฐบาลแคนเบอร์รา ต้องตัดสินใจเลือกโดยยึดตามผลประโยชน์ของตนเอง และจุดที่สามารถให้ความช่วยเหลือได้มากที่สุด
สิ่งนี้คือการคำนวณที่ทำให้รัฐบาลออสเตรเลีย ปฏิเสธคำขอส่งเรือเข้าร่วมปฏิบัติการของสหรัฐ ซึ่งเป็นภารกิจป้องกันการโจมตีเพิ่มเติมของกองกำลังฮูตีในเยเมน บนเส้นทางเดินเรือในทะเลแดง และอ่าวเอเดน อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นหนึ่งในการตัดสินใจที่ยากลำบากของออสเตรเลีย เกี่ยวกับปัญหาที่มีความสำคัญมากที่สุดเช่นกัน
การประเมินยุทธศาสตร์ด้านความมั่นคงของออสเตรเลีย ซึ่งเผยแพร่เมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา เป็นการเน้นย้ำว่า มหาสมุทรอินเดียทางตะวันออกเฉียงเหนือ ถือเป็นส่วนหนึ่งของ “ภูมิภาคใกล้ชิด” ที่ออสเตรเลียให้ความสนใจ ทว่าการมีส่วนร่วมของประเทศ ในการรุกรานอิรัก เมื่อ 20 ปีที่แล้ว อาจเป็นบทเรียนที่สอนให้รัฐบาลแคนเบอร์รา ระมัดระวังในการออกห่างจากบ้านไกลเกินไป
แต่เมื่อเป็นเรื่องของภัยคุกคามต่อการค้า มันยังมีการคำนวณที่แตกต่างออกไป เพราะแทนที่จะมีการแบ่งเป็นภาคส่วนต่าง ๆ มหาสมุทรอินเดีย กับทางน้ำที่เชื่อมต่อกัน ควรถูกเข้าใจว่าเป็น “เขตยุทธศาสตร์เดียว”
ในการปฏิเสธคำขอให้เข้าร่วมปฏิบัติการผู้พิทักษ์ความเจริญรุ่งเรือง รัฐบาลแคนเบอร์ราคำนวณว่า ความสนใจของออสเตรเลีย ควรมุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของจีน ในทะเลจีนใต้ ซึ่งดูเหมือนเป็นการคำนวณที่สมเหตุสมผล เนื่องจากมันเป็นความกังวลเร่งด่วนที่สุดของรัฐบาลแคนเบอร์ราอย่างชัดเจน
อนึ่ง มันอาจดูเหมือนว่า ออสเตรเลียควรส่งเรือเข้าร่วมในปฏิบัติการดังกล่าว เพื่อส่งสัญญาณถึงความตั้งใจ และแสดงให้ถึงความเข้าใจว่า ระบบทั้งหมดอยู่ภายใต้ความตึงเครียด เนื่องจากการโจมตีแต่ละจุด จะทำให้โครงสร้างโดยรวมอ่อนแอลง กระนั้น ความพยายามเช่นนี้กลับเป็นแนวทางที่คลุมเครือมากกว่า และอาจไม่ได้มีส่วนกับการประเมินทั้งหมดของรัฐบาลแคนเบอร์รา ซึ่งพิจารณาถึงสิ่งที่เป็นภัยคุกคามสำคัญที่สุดต่อระเบียบโลก
แต่มันอาจไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนัก เพราะถ้าจีนเป็นความกังวลหลักของออสเตรเลีย รัฐบาลแคนเบอร์ราต้องเข้าใจว่า การที่รัฐบาลปักกิ่งตีความการกระทำของออสเตรเลียนั้น ถือเป็นสิ่งสำคัญ เนื่องอาจทำให้จีนทบทวนเกี่ยวกับการละเมิดกฎเพิ่มเติม หรือมองว่า การตัดสินใจของออสเตรเลีย ในการจำกัดทรัพยากรไว้ในภูมิภาคของตนเองนั้น เป็นสัญญาณที่บอกว่า ออสเตรเลียมีความจริงจังเกี่ยวกับ การป้องกันการละเมิดกฎเพิ่มเติม ในทะเลจีนใต้
ทั้งนี้ทั้งนั้น ความหวังสำหรับออสเตรเลีย คือ การโจมตีเรือบรรทุกสินค้าในทะเลแดง และอ่าวเอเดน จะสามารถสงบลงได้อย่างรวดเร็ว เพราะหากเหตุการณ์เหล่านี้ยืดเยื้อนานเท่าไหร่ แรงกดดันอื่น ๆ ที่มุ่งทำลายเสถียรภาพ จะยิ่งเพิ่มความท้าทายต่อกฎระเบียบและบรรทัดฐาน และยุคของความไม่มั่นคง อาจทำให้รัฐบาลแคนเบอร์รา ตัดสินใจเลือกได้ยากลำบากยิ่งขึ้นไปอีก.
เลนซ์ซูม
เครดิตภาพ : AFP
