ทั้งนี้ กับ “เหตุร้ายที่เด็ก-เยาวชนเป็นผู้ก่อเหตุ” ที่เกิดขึ้นกลางกรุงอย่างช็อกสังคมไทยเมื่อวันก่อนนั้น…ทางกรมสุขภาพจิตก็แสดงความเป็นห่วงเกี่ยวกับ “พฤติกรรมลอกเลียนแบบ” ซึ่งทุกฝ่ายก็ต้องสนใจใส่ใจระมัดระวังป้องกัน และ ณ ที่นี้ในวันนี้ก็พลิกแฟ้มกรณี “โลนวูล์ฟ” มาชวนคิด…
“โลนวูล์ฟ” นี่แหละ “น่าห่วง-น่ากังวล”
น่าห่วง-น่ากังวล “ภัยการเลียนแบบ!!”
โดยเฉพาะถ้าถึงขั้น “เดี่ยวสังหารหมู่!!”
ทั้งนี้ พลิกแฟ้มดูกันถึง “โลนวูล์ฟ (Lone Wolf)” ที่แปลได้ว่า “หมาป่าโดดเดี่ยว” นั้น จริง ๆ กรณีนี้เป็นเรื่องทางความมั่นคง…ที่เกี่ยวกับการก่อความไม่สงบ-ก่อการร้าย ซึ่งในหนังสือชื่อ “Lone Wolf” ของหลักสูตรการพัฒนาองค์ความรู้การก่อการร้ายและการก่อความไม่สงบ สำหรับผู้บริหาร ที่จัดทำไว้โดยผู้ที่ศึกษาหลักสูตรนี้ มีเนื้อความส่วนหนึ่งระบุไว้ว่า… “สิ่งที่น่ากังวลใจที่สุด ไม่ใช่ปฏิบัติการก่อการร้ายครั้งใหญ่ แต่เป็นการก่อการร้ายที่ชอบฉายเดี่ยว และปฏิบัติการตามลำพัง”
ถึงบรรทัดนี้ก็อาจมีหลายคนที่มีปุจฉา… “แล้วโลนวูล์ฟนี่เกี่ยวอะไรกับเหตุร้ายแบบที่เกิดในไทยเมื่อวันก่อน??” ซึ่งกับวิสัชนานั้น…ก็คงต้องบอกว่า “เกี่ยว!!…และต้องกลัว-ต้องระวังโลนวูล์ฟมิติไทย” ดังเช่นที่ เคยเกิดขึ้นช็อกสังคมไทยแล้วที่ จ.นครราชสีมา เมื่อต้นปี 2563 ที่คงจะยังจำกันได้ว่าเกิดเหตุ คนคนเดียวก่อเหตุร้ายแรงทำให้มีคนบาดเจ็บล้มตายกลาดเกลื่อน!! และก็ยัง เคยเกิดขึ้นช็อกสังคมไทยซ้ำอีกที่ จ.หนองบัวลำภู เมื่อปลายปี 2565 ที่ก็เป็นเหตุ คนคนเดียวก่อเหตุร้ายแรงทำให้มีคนบาดเจ็บล้มตายกลาดเกลื่อน!! และยิ่งน่าสลดที่เหตุครั้งนี้เหยื่อมีทั้งที่เป็นผู้ใหญ่และเด็ก ๆ
เหตุกลางกรุงวันก่อนก็โดยคนคนเดียว
ชวนให้คิดถึงคำ-คิดถึงกรณี “โลนวูล์ฟ!!”
กับภัย“โลนวูล์ฟมิติไทย” ที่แม้ไม่ใช่เหตุก่อการร้าย…แต่ก็ร้ายแรงกับเหตุ “คนคนเดียวก่อเหตุร้ายแรงทำให้มีคนบาดเจ็บล้มตายมาก” ที่เป็น“กรณีที่ต้องกลัว-กรณีที่ต้องระวัง” โดยที่“น่าห่วง-น่ากังวลการเลียนแบบ” นั้น… ทั้งผู้สันทัดกรณีด้านความมั่นคง ผู้สันทัดกรณีด้านอาชญวิทยา ผู้สันทัดกรณีด้านจิตวิทยา ต่างก็ประสานเสียงเตือนผ่าน “ทีมสกู๊ปเดลินิวส์” ไว้ ภายใต้ “คีย์เวิร์ด” คำว่า “ฆ่าดะ!!” โดยจากการประสานเสียงเตือนไว้ดังกล่าวก็ประมวลสรุปความชัด ๆ ได้ว่า…
“พฤติกรรมเลียนแบบ…ที่ทำตามกันในทางที่ไม่ดี…ก็เป็นพฤติกรรมที่น่าเป็นห่วงมากในยุคปัจจุบัน!!… เมื่อมีคนหนึ่งทำ…ก็อาจมีคนอื่นทำตาม!!…” …ดังนั้น ในเมืองไทย ในสังคมไทย ก็มีความจำเป็นที่จะต้องระวังเหตุร้ายแบบนี้…
“ระวังการลอกเลียนแบบ…ฆ่าดะ!!”…
ที่ “ก่อเหตุคนเดียว” ใน“แบบโลนวูล์ฟ”
กับภัย“โลนวูล์ฟมิติไทย” ที่ว่านี้…ก็ได้เคยมีการสะท้อนเตือนผ่าน “ทีมสกู๊ปเดลินิวส์” ไว้อีกว่า… “จุดเปิดสวิทช์ก่อเหตุ” ในไทยยุคปัจจุบันก็มีมากมายหลากหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเพราะ… ปัญหาสุขภาพจิต เพราะ… รัก-โลภ-โกรธ-หลง เพราะ… น้อยใจ คับแค้น รวมถึงเพราะ… สิ่งเสพติด …เหล่านี้ล้วนอาจจะเป็น “จุดเปิดสวิทช์ฆ่าดะ!!” ได้ทั้งนั้น แม้แต่กับคนที่เคยสุภาพเรียบร้อย ซึ่ง จุดเปิดสวิทช์ที่สำคัญคือปัจจัยแวดล้อมต่าง ๆ ที่เร้าหรือกระตุ้นที่ทำให้เกิดการก่อเหตุร้าย ๆ
และในยุคปัจจุบันที่ในไทยก็เป็น “ยุคออนไลน์-ยุคโซเชียลมีเดีย” แพร่หลาย โดยที่ “มีอะไร ๆ ในทางลบ-ในทางร้ายแฝงซ้อนอยู่ด้วยมากมาย” นี่ก็อาจ “เป็นปัจจัยเปิดสวิทช์โลนวูล์ฟฆ่าดะได้” เช่นกัน!! ซึ่งอาจจะเป็นได้ทั้งช่องทางรับรู้และเรียนรู้ในสิ่งผิด ๆ ร้าย ๆ และเป็นแรงผลักดัน เป็นปัจจัยกระตุ้น ทำให้เกิดการกระทำในสิ่งที่ไม่ควรกระทำ รวมไปจนถึง…
อาจเป็นสวิทช์กระตุ้นให้ก่อเหตุร้ายแรง
แบบ “โลนวูล์ฟ” หรือ “เดี่ยวสังหารหมู่!!”
ทั้งนี้ จะ “ป้องกันภัยโลนวูล์ฟมิติไทย” อย่างไร?? โดยเฉพาะ “โลนวูล์ฟเด็ก-เยาวชน”… ก็ดังที่ “ทีมสกู๊ปเดลินิวส์” ได้สะท้อนในภาพรวม ๆ ไปในตอนที่แล้ว…กับกรณี “เหตุร้ายที่เด็ก-เยาวชนเป็นผู้ก่อเหตุ” กล่าวคือ ทั้งครอบครัว โรงเรียน ชุมชน สังคม รัฐ ต้องใส่ใจทำความเข้าใจ…เพื่อการแก้ไข ต้องใส่ใจทำความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยที่อาจทำให้เกิดเหตุร้าย ๆ อันไม่พึงประสงค์…เพื่อการป้องกัน ขณะที่แนวทางป้องกันภัยโลนวูล์ฟในทางความมั่นคงก็น่าจะประยุกต์ใช้ได้
เช่นเรื่องอาวุธ…อย่าง “ปืน” ต้องมิให้มีอยู่ในครอบครองของเด็ก-เยาวชน โดยครอบครัว โรงเรียน ชุมชน สังคม รัฐ ต้องใส่ใจเรื่องนี้จริงจัง ซึ่งในทางทฤษฎีความมั่นคงนั้นมีการชี้ไว้ว่า… “เพราะผู้ที่ก่อเหตุมีอาวุธร้ายแรงในมือ…ผลการก่อเหตุจึงร้ายแรงตามไปด้วย” ดังนั้น หลังเกิดเหตุช็อกสังคมไทยเมื่อวันก่อน แล้วตามมาด้วยเสียงฮึ่มฮั่มเรื่องเข้มงวดเกี่ยวกับปืนต่าง ๆ ก็ “ต้องไม่เป็นเพียงไฟไหม้ฟาง” อย่างไรก็ดี กับการ “ตัดไฟแต่ต้นลมในทุกปัจจัย” เป็นสิ่งที่ “มิอาจมองข้าม” อีกต่อไป
“ทุกฝ่าย” ต้อง “ร่วมสกัดการเลียนแบบ”
ต้อง “อย่าให้ระบาดเช่นในต่างประเทศ”
จะ “ต้องช่วยกันปิดสวิทช์โลนวูล์ฟไทย”.
