ในพื้นที่บ้านนาท่ม หมู่ 19 ต.แตล อ.ศีขรภูมิ จ.สุรินทร์ ชาวบ้านต่างชื่นชมครูหนุ่มยอดกตัญญู นายสุภัทร์ บรรลือทรัพย์ อายุ 31 ปี หรือที่รู้จักเรียกกันว่า “ครูสุภัทร์” หรือ “ครูกานต์” ครูสอนวิชาสังคม-วัฒนธรรม ระดับ ม.ต้น โรงเรียนจารย์วิทยาคาร ครูหนุ่มไฟแรงที่รักในการเป็นครู แต่ด้วยหน้าที่ลูก จึงต้องจัดเวลาในการดูแลแม่ที่แก่ชราอายุ 67 ปี ป่วยติดเตียง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ซึ่งเป็นเช่นนี้มานานกว่า 10 ปีแล้ว โดยครูสุภัทร์ ไม่เคยปริปากบ่น และพยายามทำให้ดีที่สุดทั้ง 2 บทบาทหน้าที่ เพื่อตอบแทนพระคุณผู้ให้กำเนิด และจะขอดูแลแม่ให้ถึงที่สุด
ชีวิตในวัยเด็ก จากครอบครัวยากจน พักอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 60 บ้านนาท่ม พ่อแม่มีลูกชาย 3 คน โดย ด.ช.สุภัทร์ เป็นลูกคนสุดท้อง มีความมานะอุตสาหะมุ่งมั่นบากบั่นขยันเรียน พอตอนที่เขาอายุ 14 ปี โชคร้าย นางเกียม บรรลือทรัพย์ ผู้เป็นแม่ล้มป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูง และตามมาด้วยโรคหลอดเลือดในสมอง จนร่างกายซีกซ้ายขยับไม่ได้ และอาการแย่ลงเรื่อยๆ จนติดเตียง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่นานพ่อก็แยกไปมีครอบครัวใหม่ ลูกๆ ทุกคนจึงช่วยกันดูแลแม่มาตลอด
หลายครั้งที่ ด.ช.สุภัทร์ ไม่มีเงินไปโรงเรียน แต่ก็สู้ขยันหมั่นเพียรจนเรียนจบชั้น ม.3 จากโรงแรียนแตลศิริวิทยา และเรียนต่อระดับ ปวช. ที่วิทยาลัยเทคนิคสุรินทร์ ก่อนจะเรียนจบคณะครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ เมื่อปี พ.ศ. 2559 จากนั้นได้ไปสอบข้าราชการครู และได้เป็น “ครูสุภัทร์” ตามที่ตั้งใจ เมื่อวันที่ 4 มี.ค. 2563 ปฏิบัติหน้าที่การสอนบรรจุรับราชการที่ อ.แคนดง จ.บุรีรัมย์ จากนั้นได้ย้ายมาสอนที่โรงเรียนจารย์วิทยาคาร เมื่อวันที่ 18 พ.ย. 2565 จนถึงปัจจุบัน
กิจวัตรประจำวันที่ครูสุภัทร์ ปฏิบัติมานานกว่า 10 ปีแล้ว ทุกเช้าเขาจะต้องเช็ดตัวให้แม่ ทำความสะอาดร่างกาย พลิกตัว เปลี่ยนแพมเพิส ให้อาหาร อาหารเสริมทางสายยาง ดูแลระวังเรื่องแผลกดทับและความสะอาดต่างๆ ก่อนที่จะเตรียมตัวเพื่อขับรถไปสอนที่โรงเรียนจารย์วิทยาฯ ซึ่งตั้งอยู่ ต.หนองเหล็ก อ.ศีขรภูมิ แต่ละวัน ครูสุภัทร์จะต้องขับรถไปกลับระหว่างบ้านกับโรงเรียนถึง 3 รอบ รวมระยะทางกว่า 130 กิโลเมตร เพื่อดูแลแม่ในช่วงเที่ยง และ 4 โมงเย็น ให้อาหาร พลิกตัว เปลี่ยนแพมพิสตามเวลา มิฉะนั้นอาจจะเกิดแผลกดทับและติดเชื้อ หรืออาการแทรกซ้อนเหมือนที่เคยต้องวิ่งส่งโรงพยาบาลกันหลายรอบ
ครูสุภัทร์ บอกว่า หลังจากที่พี่ๆ เป็นผู้ใหญ่ ต่างก็แยกย้ายกันไป โดยพี่คนโตไปบวชเป็นพระที่ภาคเหนือ ส่วนพี่คนรองก็ไปมีภรรยาอยู่ที่ จ.ศรีสะเกษ ส่วนตนก็เลือกที่จะอยู่ดูแลแม่ไปอย่างนี้ แม่ป่วยโดยไม่สามารถขยับตัวหรือช่วยเหลือตัวเองได้ ต้องป้อนอาหารด้วยสายยางทุกวัน วันละ 4 เวลา เช้า กลางวัน 4 โมงเย็น และ 2 ทุ่ม ก่อนหน้านี้มีคนมาช่วยดูแล ปล่อยแม่เป็นแผลกดทับ และแมลงวันเข้าปากไปวางไข่จนติดเชื้อ ตนจึงเลือกที่จะดูแลแม่เองมาตลอด ต้องมาทำความสะอาดให้แม่ตามเวลาทุกวัน
“ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีคนถามว่าเหนื่อยไหม ตนยืนยันว่าไม่เหนื่อย แม่คือผู้ให้ชีวิต ท่านเลี้ยงเรามาจนโตใหญ่ ถือว่าเป็นพระคุณอันใหญ่หลวง ตนจะดูแลท่านให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่าแม่จะพูดไม่ได้ แต่ตนสัมผัสได้ เวลาเห็นแม่น้ำตาไหลออกมา เหมือนกับบ่งบอกถึงความทรมานที่เจ็บปวดของแม่ ตนก็ได้แต่พร่ำบอกแม่ว่า ให้อยู่เป็นมิ่งขวัญของลูกไปก่อน ซึ่งลูกคนนี้จะดูแลแม่ให้ดีที่สุด แม่ไม่ต้องห่วงกังวลอะไร”
“เวลาที่แม่มีโรคแทรกซ้อน ต้องไปนอนโรงพยาบาลหลายคืน ซึ่งก็ลำบากในการดูแล บางครั้งตนต้องขออนุญาตท่าน ผอ.โรงเรียนมาดูแลแม่ ซึ่งท่าน ผอ. ก็ไม่เคยขัดอะไรให้ความเมตตาตลอด ในเมื่อบุพการีเจ็บป่วยก็ต้องดูแล ท่านเข้าใจดี ตนไม่อยากเรียกร้องอะไร เพียงแต่คิดว่า ถ้าหากได้ย้ายมาสอนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ก็จะได้สะดวกในการดูแลแม่มากขึ้น และไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทาง เพื่อจะได้ทำหน้าที่เตรียมการสอนให้ดียิ่งขึ้น”
นายวสิษฐ์พล ศิริวงษ์ รอง ผอ.โรงเรียนจารย์วิทยาคาร กล่าวว่า ครูสุภัทร์เป็นครูผู้เสียสละ กตัญญูดูแลแม่ที่ป่วยติดเตียง ในระหว่างการเรียนการสอน ก็ได้ออกไปปฏิบัติดูแลแม่ ท่าน ผอ.โรงเรียนก็ให้ครูสุภัทร์จัดการเรียนการสอนแบบออนไซต์และออนไลน์ โดยที่ครูก็แบ่งเวลาในการดูแลคุณแม่ อีกส่วนหนึ่งก็จัดระบบการเรียนการสอนได้เป็นอย่างดี ถือว่าเป็นครูที่น่าชื่นชม เป็นผู้ที่มีความกตัญญูเป็นเลิศ การไปดูแลคุณแม่ ทางโรงเรียนให้เขียนย้ายในกรณีพิเศษที่แม่ป่วยติดเตียง ซึ่งอยู่ในระหว่างการดำเนินการ
ด้านนายบุญศักดิ์ บุญจูง นายกสมาคมครูศีขรภูมิ ผอ.โรงเรียนศีขรภูมิพิสัย กล่าวว่า ตนได้เห็นข่าวของครูสุภัทร์ ที่ผ่านมาทราบว่าครูคนนี้เป็นครูที่ดี ดูแลแม่ซึ่งป่วยเป็นคนไข้ติดเตียง เป็นครูกตัญญู เป็นครูมุ่งที่มั่น เราควรจะประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติ ครูแบบนี้มีหลายคนและหลายท่านที่ทำหน้าที่เป็นลูกที่ดี นอกจากจะเป็นพ่อพิมพ์และแม่พิมพ์ของชาติแล้ว ก็เป็นลูกกตัญญู ควรจะยกย่องเชิดชูเกียรติด้วย.
คอลัมน์ : นิยายชีวิต โดย : อสงไขย
เรื่องและภาพโดย : คำกอง กันนุฬา จ.สุรินทร์
แนะนำเรื่องราวชีวิตดั่งนิยาย หรือสอบถามได้ที่ [email protected]
[[คลิก]] อ่านเรื่องราว “นิยายชีวิต” เพิ่มเติมได้ที่นี่..
