หวดนึกถึงอดีตกับสิ่งดีๆ และเรื่องราวดีๆ ที่ผมเองได้เข้าไปสัมผัสกับคนในวงการกีฬามายาวนานราว 40 ปีมีมากมาย จนบางคนแทบจำไม่ได้ว่าเหมือนกันว่าได้รู้จักและสนิทสนมกันมายาวนานขนาดไหน

วันนี้คิดถึงเรื่องราวดีๆ ที่ได้สัมผัสกับ “บิ๊กกร๊อง” วิรัช ชาญพานิชย์ อดีตผู้จัดการบอลทีมชาติไทย ที่มีมายาวนานจนเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน เพราะให้คำปรึกษาได้ทุกเรื่อง

การที่ได้เข้าไปรู้จักกับ “บิ๊กกร๊อง” วิรัช นักธุรกิจที่มีลูกน้องกว่า 500 คนให้ความรักเพราะเขาคือผู้ให้ จำได้ว่าเมื่อราว พ.ศ. 2534 ตอนนั้น วิจิตร เกตุแก้ว ได้รับเลือกให้เป็นนายกสมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย และได้เปิดตัวสภากรรมการหน้าใหม่ที่มี “บิ๊กหอย” ธวัชชัย สัจจกุล พร้อมด้วย วิรัช ชาญพานิชย์

งานแรกที่ “บิ๊กกร๊อง” ได้รับความไว้วางใจให้ทำทีมเยาวชนอายุ 16 ปี โดยมี “น้าติ๊ก” สมชาติ ยิ้มศิริ เป็นหัวหน้าสต๊าฟฟ์โค้ช ทำทีมผ่านรอบคัดเลือกแล้วไปเล่นรอบสุดท้ายรายการ “ชิงแชมป์เอเชีย” ที่ประเทศซาอุดิอาระเบีย แม้ทีมจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ก็ได้นักเตะมากมายมาต่อยอดไปเล่นชุด 19 ปีที่ตอนนั้น “บิ๊กหอย” ธวัชชัย เป็นผู้จัดการทีม

แม้จะไม่สมหวัง แต่ก็มีเรื่องราวดีๆ เกิดขึ้น ได้นักฟุตบอลมหลายคนอาทิ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง, วีรยุทธ ตาสีพันธ์, สุชิน พันธ์ประภาส และอีกหลายคนก้าวสู่ทีมเยาวชนอายุ 19 ปี

การทำงานของ “บิ๊กหอย” และ “บิ๊กกร๊อง” คนคู่นี้แค่มองตาก็รู้ใจ ได้สร้างความสุขสู่แฟนบอลไทยมาหลายต่อหลายครั้ง และโดยเฉพาะซีเกมส์ ที่สิงคโปร์ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง ได้แจ้งเกิดอย่างเต็มตัวเมื่อโหม่งประตูชัยให้ทีมชาติไทย ชนะ พม่า และยังอีกหลายเรื่องราวในการคว้าแชมป์ซีเกมส์

นอกจาก “ซิโก้” แล้ว ก็ยังมีนักฟุตบอลอีกมากมายที่ก้าวเข้าสู่แคมป์ “ดรีมทีม” ที่ “บิ๊กหอย” และ “บิ๊กกร๊อง” ต่างหมายมั่นว่าจะพาทีมบอลไทยไปบอลโลก โดยมี “น้าชัช” ชัชชัย พหลแพทย์ คอยดูแลนักฟุตบอล เม็ดเงินจำนวนมากเท่าไหร่คงไม่ต้องบอกว่าทั้งสองได้ทุ่มเทให้กับวงการลูกหนัง

แล้วในวันที่ถึงทางตัน ไม่สามารถไปต่อได้ ทั้งคู่ถอยห่างจากฟุตบอล “บิ๊กหอย” เดินเข้าสู่เวทีการเมือง ส่วน “บิ๊กกร๊อง” ก็ยังวนเวียนให้คำปรึกษากับคนทำทีมรุ่นต่อมา

อีกบทบาท “บิ๊กกร๊อง” ได้รับเกียรติขึ้นเป็นนายกสมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ก็ยังหนีไม่พ้นฟุตบอลอยู่ดี

การที่ผมได้เข้าไปสัมผัสกับ “บิ๊กกร๊อง” ทุกครั้งที่ไปดูนักฟุตบอลลงซ้อม หรือแม้กระทั่งลงเล่นในนาม “วีไอพี ดรีมทีม” ที่ “พี่ป๊อก” วีระพงษ์ ยาวโนภาส นักข่าวกีฬา สนพ.ไทยรัฐ (เสียชีวิตไปแล้ว) เป็นผู้ก่อนตั้ง จะมีแต่เสียงหัวเราะสนุกสนาน

บรรยากาศหลังเลิกเตะบอลก็จะมีการพูดแซวและหยอกล้อกันอย่างเป็นกันเองเพื่อนพ้องน้องพี่ต่างได้รับความสุขกันทั่วหน้า

แม้ว่าระยะหลังผมจะไม่ค่อยเข้าไปสัมผัส และใกล้ชิดเหมือนอดีต แต่ก็ยังได้รับเรื่องราวต่อเนื่อง โดยเฉพาะทุกวันที่ 2 มกราคม ของทุกๆ ปี เพื่อนพ้องน้องพี่จะไปรวมตัวเพื่ออวยพรเนื่องในวันเกิดให้กับ “บิ๊กกร๊อง” ที่บ้านพักย่านสุทธิสาร บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข บางคนถือโอกาสมางานนี้เพื่อจะได้พบปะสังสรรค์อวยพรปีใหม่ไปในตัว

เมื่อเร็วๆนี้มาผมได้รับข่าวจากน้องๆ แจ้งว่า “บิ๊กกร๊อง” หรือ “พี่กร๊อง” ของน้องๆ ล้มป่วยต้องผ่าตัดปอดเพื่อเอาเนื้อร้ายทิ้ง แว่บแรกที่ได้รับข่าวตกใจเหมือนกัน แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ตอนนี้พี่กร๊องได้กลับมาพักรักษาตัวต่อที่บ้าน

กว่า 30 ปีที่ผมได้รู้จักกับ “บิ๊กกร๊อง” มีเรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นมากมาย ภรรยาและลูกๆ ของเขาต่างให้การสนับสนุน เมื่อเห็นพ่อมีความสุข รอยยิ้มบนใบหน้าได้บ่งกอกถึงการได้เข้ามาสร้างทีมบอลชาติไทย ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

เรื่องราวดีๆ ที่ได้สัมผันกันมีมากมาย วันนี้จึงขอสรุปสั้นๆ เพื่อให้เพื่อนพ้องน้องพี่ระลึกถึงกัน

วันนี้ผมและน้องๆ ทีมข่าวกีฬาเดลินิวส์ ขอส่งกำลังใจให้ “บิ๊กกร๊อง” กลับมาแข็งแรงในเร็ววัน ด้วยรักและผูกพัน

ขอคุณพระคุ้มครองพี่และครอบครัวครับ.

อารักษ์