ตามติดชีวิต “บัณฑิตจิ๋ว” นางสาววราภรณ์ สร้อยเสน หรือ น้องหมิว อายุ 26 ปี หลังโลกออนไลน์ฮือฮานักศึกษาจิ๋ว นักศึกษาในพระบรมราชานุเคราะห์ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร จากสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี กรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา พร้อมเกียรตินิยมอันดับ 2 สาขาวิชาเศรษฐศาตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ เมื่อวันที่ 21 ก.ย. ที่ผ่านมา โซเชียลแห่ชื่นชม “คนหัวใจสู้ พิการร่างกาย แต่ไม่เคยท้อ มุ่งมั่นคว้าใบปริญญาบัตรได้สำเร็จ”
นางสาววราภรณ์ สร้อยเสน หรือ น้องหมิว อายุ 26 ปี อาศัยอยู่บ้านเลขที่ 10/3 หมู่ 3 ต.ทุ่งวัง อ.สตึก จ.บุรีรัมย์ มีความพิการขา นิ้วมือ มีความสูงเพียง 92 ซม. อาศัยอยู่กับพ่อ แม่ น้องชาย และน้องสาว รวม 5 คน น้องหมิว เล่าว่า ตอนเป็นเด็กเห็นภาพการรับปริญญาทางทีวี รู้สึกปลื้ม อยากจะรับปริญญาบัตรเหมือนกับคนอื่นเขา แต่สภาพร่างกายคือพิการมาตั้งแต่เกิด และคนในครอบครัว ก็พยายามบอกว่าให้อยู่บ้าน ไม่ต้องไปเรียนหรอก
แต่ความรู้สึกส่วนหนูเชื่อว่าทำได้ จึงรบเร้าแม่ขอไปเรียน แม่ก็ตามใจ ส่งไปเรียนชั้นอนุบาล โดยแม่เป็นคนไปรับไปส่ง สุดท้ายหนูสามารถเรียนจบชั้น ม.3 แต่แม่ยังพยายามบอกอีกว่า เราพิการ “เรียนแค่นี้คงพอ” ด้วยความอยากเรียน หนูก็รบเร้าแม่อีก ขอเรียนต่อโรงเรียนมัธยมประจำตำบล แม่ก็ยอมให้เรียนต่อ สุดท้ายเรียนจบระดับชั้น ม.6 แต่ยังไม่ถึงความฝันที่วาดไว้คือ การรับปริญญา จึงขอแม่เรียนต่ออีก แม่ก็ให้เรียนต่อแค่ในจังหวัดบุรีรัมย์ แต่ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยราชภัฏได้ก่อน เพราะแม่ไม่อยากให้ไปไกลบ้าน ซึ่งหนูก็สอบจนติด
“แต่ที่ต้องมาคิดหนักอีก คือแม่บอกว่า ไม่มีเงินส่งเรียน นั่งคิดนอนคิด ไม่รู้จะไปพึ่งใคร ตอนปี 2558 จึงตัดสินใจเขียนจดหมายไปถึงสำนักราชเลขาธิการ เพื่อขอทุนการศึกษา ตอนนั้นได้แต่ภาวนาให้จดหมายไปถึงมือ แต่รู้สึกท้อใจ เพราะช่วงนั้น ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงพระประชวร แต่โชคก็เข้าข้าง หนูได้รับหนังสือตอบกลับจากกลุ่มงานพระราชกุศลสาธารณะ (การศึกษา) กองราชเลขานุการในพระองค์สมเด็จพระบรมราชินีนาถ ในตอนนั้นว่า ส่งเรียนจนจบปริญญา ความรู้สึกตอนนั้นดีใจจนบอกไม่ถูก รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดไม่ได้
จากนั้นเป็นต้นมา หนูตั้งใจเรียนมาโดยตลอด งานทุกชิ้นที่อาจารย์สั่งและสอน จะเอามาอ่านซ้ำจนสามารถเรียนจบระดับปริญญาตรีได้สำเร็จ พร้อมเกียรตินิยมอันดับ 2 และจะขอเป็นคนดี ทำความดี ถวายเป็นพระราชกุศลพระองค์ท่านตลอดไป”
น้องหมิว เล่าทั้งน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มใจอีกว่า นอกจากหนูจะมีพ่อแม่ที่ดีคอยสนับสนุนมาโดยตลอด สิ่งที่หนูลืมไม่ได้ก็เพื่อนรักของหนูคือ น.ส.วาสนา พรมพิทักษ์ อายุ 26 ปี เพราะเพื่อนคนนี้ คอยดูแลกันมาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ม.1 จนจบมหาวิทยาลัย แทบจะดูแลหนูทุกอย่าง เป็นกำลังใจให้กัน คอยปกป้องหนูเวลาที่มีคนบูลลี่ และช่วยกันเรียน ช่วยกันติวจนเรียนจบ
น.ส.วาสนา เพื่อนน้องหมิว เล่าว่า รู้จักกับหมิวตั้งแต่เรียน ม.1 เห็นสภาพแล้วอดสงสารไม่ได้ จะคอยช่วยเหลือด้านการเคลื่อนไหวทุกครั้ง เช่น การอุ้มขึ้นบันได เพราะหมิวจะขึ้นลำบาก สภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวย พอได้ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย หนูก็ไปเรียนด้วย และอาสาช่วยเหลือหมิวเหมือนเดิม โดยเฉพาะอาคารเรียน 4 ชั้น ที่ไม่มีลิฟต์ หนูจะอุ้มหมิวขึ้นไปเรียนด้วยกัน และถ้าบางครั้งมีคนมาบูลลี่ใส่หมิว หนูก็จะถามสวนทันที ทำให้กลายเป็นเพื่อนรักกันมาโดยตลอด รวมที่ดูแลกันมากว่า 10 ปีแล้ว
ด้าน นางโสภี สร้อยเสน อายุ 49 ปี แม่น้องหมิว บอกว่า ครอบครัวทำงานรับจ้างทั่วไป สู้กับลูกมาตลอดถ้าลูกต้องการ โดยเฉพาะช่วงที่จะไปเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย ยอมรับว่าลำบาก ต้องไปทำงานก่อสร้าง แต่โชคดีที่มีบุญ ได้รับพระราชทานทุนการศึกษาจากพระองค์ท่าน ส่งเรียนต่อจนจบปริญญาตรี สมความตั้งใจที่ลูกสาวฝันเอาไว้ได้สำเร็จ
น้องหมิว กล่าวทิ้งท้ายว่า อยากเป็นกำลังใจให้กับคนที่ท้อใจ ไม่ว่าจะพิการหรือไม่ก็ตาม หนูก็เป็นเด็กพิการคนหนึ่งที่มีความใฝ่ฝัน ที่อยากจะรับปริญญากับพระองค์ท่าน หนูก็ยังสู้จนสำเร็จ หนูคิดมาตลอดว่า อุปสรรคมันก็เหมือนเม็ดทราย มันมีมากมาย แต่มันก็เล็กแค่นิดเดียว ขอให้ทุกคนสู้ๆ แล้ววันที่สำเร็จดังหวังจะรอเราอยู่ข้างหน้า
คอลัมน์ : นิยายชีวิต โดย : อสงไขย
เรื่องและภาพโดย : วันชัย ผิวอร่าม จ.บุรีรัมย์
แนะนำเรื่องราวชีวิตดั่งนิยาย หรือสอบถามได้ที่ [email protected]
[[คลิก]] อ่านเรื่องราว “นิยายชีวิต” เพิ่มเติมได้ที่นี่..
