ท่านั่งยอง ๆ แบบที่ “ฝรั่ง” เรียกว่า “Asian Squat” นั้นหมายถึงท่านั่งแบบหย่อนสะโพกไว้ด้านหลังและวางเท้าราบไปกับพื้นแบบเต็มฝ่าเท้า โดยปลายเท้าชี้ไปข้างหน้า เป็นท่านั่งแบบปกติทั่วไปของคนเอเชีย ไม่ใช่ของแปลกประหลาด แต่ชาวตะวันตกกลับรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลกหรือน่าทึ่ง เพราะพวกเขาส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้
ไม่มีใครรู้ว่าคนที่ริเริ่มเรียกท่านั่งแบบนี้ว่า Asian Squat คือใครและเริ่มเรียกกันมานานเท่าไหร่แล้ว แต่เป็นที่รู้กันแน่นอนว่าชาวตะวันตกน้อยรายนักที่จะสามารถนั่งท่านี้ได้สบาย ๆ เหมือนชาวเอเชียโดยทั่วไป
ชาวตะวันตกบางคนอาจลงนั่งยอง ๆ ได้ แต่ไม่สามารถวางฝ่าเท้าราบลงกับพื้นได้ทั้งหมด ต้องเขย่งส้นเท้าไว้ เพื่อช่วยในการทรงตัว ซึ่งทำให้ไม่สามารถนั่งในท่านี้ได้เป็นเวลานาน ทำให้เกิดข้อสงสัยว่า เพราะเหตุใด คนเชื้อชาติตะวันตกจึงไม่สามารถทำท่านี้ได้ ทั้งที่ดูแล้ว การนั่งยอง ๆ ก็ไม่ได้เป็นกิริยาท่าทางที่ยากเป็นพิเศษแต่อย่างใด
ข้อสันนิษฐานประการแรกนั้นเกี่ยวกับอายุ เรื่องนี้ พราห์ม แจม นักกายภาพบำบัดจากโตรอนโต เคยแสดงความเห็นในการให้สัมภาษณ์สำนักข่าวฮัฟฟ์โพสต์เมื่อปีที่แล้วว่า ความจริงแล้ว คนอเมริกันในช่วงเด็กและวัยรุ่นนั้น สามารถนั่งยอง ๆ แบบเต็มฝ่าเท้าได้ แต่ทักษะนี้กลับเสื่อมถอยลงเมื่อพวกเขาอายุมากขึ้น
ไบรอัน ออซินไฮเลอร์ นักกายภาพบำบัดจากแคลิฟอร์เนียมองว่า ชาวตะวันตกในวัยผู้ใหญ่เต็มตัวอาจมีปัญหาในการนั่งยอง ๆ แบบคนเอเชียเพราะลักษณะของรูปร่างตามเชื้อชาติ เขามีความเห็นว่า ช่วงขาสั้นที่สั้นกว่าแบบชาวเอเชียทำให้ทรงตัวหรือรักษาสมดุลของร่างกายได้ง่ายกว่า
สำหรับคำอธิบายอื่น ๆ ซึ่งมาจากการกรณีศึกษาของนักวิจัยจากญี่ปุ่นก็คือชาวตะวันตกไม่สามารถกระดกข้อเท้าขึ้นด้านบน หรือเคลื่อนเท้าเข้ามาใกล้หัวเข่าได้มากเท่าคนเอเชีย
นอกจากนี้ยังมีกรณีศึกษาอีกกรณีหนึ่งที่ชี้ว่า มนุษย์มีความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเท้าให้เอียงกระดกขึ้นด้านบนได้มากถึง 60 องศา เมื่อตอนยังอยู่ในวัยทารก แต่เมื่อโตขึ้น ความสามารถนี้จะลดลงจนสามารถทำได้เพียง 20 องศาเท่านั้น ซึ่งหมายความว่า หากไม่มีการฝึกฝนหรือใช้งานข้อเท้าในรูปแบบนี้เป็นประจำ เราก็จะไม่สามารถนั่งยอง ๆ แบบเต็มฝ่าเท้าได้เมื่ออายุมากขึ้น
แล้วการนั่งยอง ๆ แบบเต็มฝ่าเท้ามีดีอย่างไร นอกเหนือไปจากความสะดวกสบายสไตล์เอเชีย?
จากกรณีศึกษาเมื่อไม่นานมานี้พบประเด็นที่ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่า ท่านั่งยองเวลาทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ มีส่วนช่วยให้การขับถ่ายเป็นไปอย่างสะดวกขึ้น และร่างกายสามารถปลดปล่อยของเสียได้ดีกว่า หลงเหลือของเสียในลำไส้น้อยกว่า เมื่อเทียบกับท่านั่งตามปกติ จนถึงขั้นมีการแนะนำให้ใช้ม้านั่งเตี้ยรองฝ่าเท้าและยกช่วงขาให้สูงขึ้นคล้ายการชันเข่าระหว่างนั่งปลดทุกข์ เพื่อเลียนแบบท่านั่งยอง ๆ แบบคนเอเชีย
นอกจากนี้ ท่านั่งยองสไตล์เอเชียยังช่วยให้กล้ามเนื้อลำตัวช่วงล่างมีความแข็งแรง ทำให้เคลื่อนไหวร่างกายส่วนล่างได้คล่องแคล่วขึ้น รวมถึงช่วยให้หญิงมีครรภ์คลอดง่ายขึ้น ช่วยลดอาการปวดบริเวณหลังส่วนล่างและข้อเข่า ตลอดจนช่วยปรับลักษณะการทรงตัวและท่าทาง (Posture) โดยรวมของร่างกายให้ดีขึ้นอีกด้วย
ที่มา : nextshark.com
เครดิตภาพ : GETTY IMAGES
