ชีวิตของหนูน้อย ป.6 ยอดกตัญญู ใช้เวลาว่างเก็บขวดพลาสติกขาย หาเงินเลี้ยงแม่ที่ป่วยเดินไม่ได้รายนี้ ถูกเปิดเผยขึ้นเมื่อ นายนพพล ทองดี ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านตะโกล่าง หมู่ที่ 8 ตำบลสวนผึ้ง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี และ น.ส.ปาริฉัตร วงศ์อัยรา ครูประจำชั้น เดินทางไปเยี่ยมบ้าน ด.ช.ศรัณย์ จำเริญ อายุ 11 ขวบ นักเรียนชั้น ป.6 ที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน พบชีวิตสุดรันทด ความเป็นอยู่ยากลำบาก แต่ “น้องศรัณย์” ก็มีความรับผิดชอบเกินตัว อาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน ในบ้านที่ผุพังไม่มีฝาบ้าน ต้องใช้สแลนมาขึงปิดไว้แทน เพื่อไม่ให้ฝนสาด พื้นบ้านใช้ไม้ไผ่ทุบเป็นซี่มาต่อกัน ห้องน้ำไม่มีประตู ใช้เพียงผ้ามาปิดไว้กันอุจาด และไม่มีไฟฟ้าใช้
ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านตะโกล่าง กล่าวว่า ตนและ น.ส.ปาริฉัตร วงศ์อัยรา ครูประจำชั้นของนักเรียนชั้น ป.6 ได้ไปเยี่ยมบ้านนักเรียนตามโครงการฯ และพบว่า “น้องศรัณย์” อาศัยอยู่กับแม่สองคน แม่พิการตั้งแต่ช่วงเอวลงมา เดินไม่ได้มานานกว่า 3 ปีแล้ว ครอบครัวไม่มีรายได้อะไร น้องศรัณย์จะใช้เวลาว่างเก็บขวดพลาสติก ลังกระดาษ กระป๋องน้ำอัดลม ขวดแก้ว ตามที่ต่างๆ เพื่อนำไปขายหาเงินเลี้ยงแม่ ความเป็นอยู่ลำบากมาก ไม่มีไฟฟ้าใช้ มีเพียงแผงโซลาร์เซลล์ต่อลงมากับหลอดไฟ ใช้ได้ไม่นานก็ดับ
เวลาจะหุงข้าวแต่ละครั้ง ก็ต้องไปอาศัยเพื่อนบ้านขอต่อไฟฟ้าหุงข้าววันละครั้ง ที่ผ่านมาสองแม่ลูกก็อาศัยเพื่อนบ้านและญาติๆ นำอาหารสิ่งของมาแบ่งปันให้บ้าง แต่ละวันน้องศรัณย์ เวลาไปกลับโรงเรียน ระหว่างทางก็จะมองข้างทางตามถังขยะและตามที่ต่างๆ เมื่อเห็นขวดพลาสติก กระป๋องน้ำอัดลม ขวดแก้ว ก็จะเก็บติดไม้ติดมือกลับบ้านโดยไม่อายใคร ก่อนจะรวบรวมไปขาย นำเงินมาใช้จ่ายซื้ออาหารให้แม่ และใช้ในชีวิตประจำวัน
น.ส.พร กะลาโท๊ อายุ 43 ปี ผู้เป็นแม่ เล่าว่า ตนมีอาการขาอ่อนแรงมาประมาณ 20 ปี ไปหาหมอก็ไม่รู้สาเหตุว่าเกิดจากอะไร กระทั่ง 3 ปีก่อน จู่ๆ ตนก็เดินไม่ได้เลย ช่วงก่อนลูกไปเรียนที่ อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี มีมูลนิธิฯ ช่วยดูแล ต่อมาตนทำงานไม่ได้ก็ลำบาก ไม่มีรายได้ บ้านก็พัง ไฟฟ้าไม่มีใช้ เพราะไม่มีเงินจ่าย มีวันหนึ่งตนใช้เตาแก๊สทำอาหาร และถูกน้ำร้อนราดใส่ขา ก็เลยรู้สึกไม่ไหว ตัดสินใจให้ลูกชายกลับมาอยู่ด้วย เพื่อช่วยดูแลแม่ เพราะตนอยู่คนเดียวก็รู้สึกกลัวจะเกิดอุบัติเหตุ ถ้าวันไหนเพื่อนบ้านหรือญาติไม่ได้นำข้าวมาให้ วันนั้นตนก็ต้องอดไปทั้งวัน พอลูกกลับมาก็ช่วยแม่ได้เยอะ ตนได้กินข้าวทุกวัน ก่อนจะไปโรงเรียน ลูกก็ทำกับข้าวให้กิน ตนรู้สึกภูมิใจกับลูกคนนี้มาก
ด้าน น.ส.ปาริฉัตร ครูประจำชั้น ป.6 กล่าวว่า ก่อนหน้านี้เห็นเด็กๆ ในห้องพูดว่า ที่บ้านของน้องศรัณย์ มีโซลาร์เซลล์ใช้ด้วย ทีแรกก็คิดว่ามีเงินมีฐานะ พอมาเจอแบบนี้แล้วรู้สึกสงสาร ห้องน้ำไม่มีประตู ต้องใช้ผ้าปิด ไม่มีไฟฟ้าใช้ ตัวบ้านเองก็ไม่ปลอดภัย มีเพียงสแลนตาข่ายปิดรอบตัวบ้าน เลยตัดสินใจบอกผู้อำนวยการโรงเรียน ช่วยติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาช่วยเหลือแม่ลูกคู่นี้ด้วย โดยชีวิตประจำวันของน้องศรัณย์ ก็จะต้องตื่นตี 5 มาหุงข้าวทอดไข่ให้แม่กินทุกเช้า ก่อนจะเดินทางไปโรงเรียน หลังจากเลิกเรียนก็จะเก็บขวดตามถังขยะระหว่างทางกลับมาบ้าน เพื่อรวบรวมและนำไปขาย แต่ก็ได้ไม่มาก อีกทั้งยังต้องเก็บเงินไว้ใช้ในครอบครัวและไปโรงเรียนอีกด้วย
“ครูอยากให้ชีวิตความเป็นอยู่ของน้องศรัณย์กับแม่ดีขึ้น สักนิดก็ยังดี เพราะน้องมีความกตัญญู รักแม่มาก จึงขอวอนผู้ใจบุญ ร่วมช่วยเหลือครอบครัวนี้ด้วย”
สำหรับผู้ที่มีใจเมตตา “น้องศรัณย์” ด.ช.ศรัณย์ จำเริญ อายุ 11 ขวบ นักเรียนชั้น ป.6 โรงเรียนบ้านตะโกล่าง เด็กน้อยยอดกตัญญูรายนี้ สามารถสอบถามรายละเอียดได้ที่ น.ส.ปาริฉัตร วงศ์อัยรา ครูประจำชั้น ป.6 โทร. 09-7085-4280
คอลัมน์ : นิยายชีวิต โดย : อสงไขย
เรื่องและภาพโดย : ถวิล ลิ้มคุณธรรมโม จ.ราชบุรี
[[คลิก]] อ่านเรื่องราว “นิยายชีวิต” ได้ที่นี่..
