คนแก่ที่อยู่บ้านนาน ๆ มักจะเหงา ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งเหงาเพิ่มขึ้น ลูก ๆ เอาหลานมาให้เล่นเลี้ยงเป็นเพื่อนก็อยู่กันได้ไม่นาน เล่นกันไปดูกันไปเดี๋ยวก็เบื่อเวียนหัว เพราะเด็กไม่อยู่นิ่งต้องเคลื่อนไหวตลอด บ้านใดที่พอมีที่ดินก็ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ รดนํ้าพรวนดินไป ได้เพลินออกกำลังกายไปด้วย จะอ่านหนังสือที่ชอบ ตำรา ธรรมะกองพะเนิน หนังสืองานศพก็มาก เดี๋ยวนี้จะเอาหนังสือเหล่านี้ไปบริจาค ต้องคุยกันก่อน ห้องสมุดบางแห่งก็ไม่รับ ไม่มีที่เก็บ คนอ่านยุคใหม่ดูจากคอมพิวเตอร์ หนังสือเก่า ๆ ไม่มีใครสนใจเลย ลงท้ายต้องชั่งกิโลจำหน่ายออกด้วยความเสียดาย
งานอดิเรกมีมากให้เลือก บางคนชอบร้องเพลง มีที่ให้ร้องมาก จ่ายเงิน 10-20 บาทต่อเพลง ถึงคิวก็ร้องไปเป็นคาราโอเกะ ไม่มีคนฟัง ไม่มีคนชี้แนะแก้ไขว่า ตรงไหนไม่ถูกต้อง ตรงไหนดีแล้ว ร้องจบก็จบกันไป ไม่มีคนฟัง ปรบมือ คอยจ่ายเงินอย่างเดียวถ้าจะร้องอีก ดูแล้วร้องที่บ้าน ร้องเองฟังเองดีกว่า ชีวิตคนแก่จะเป็นอย่างนี้ตลอด อดทนเอา มีการแสดงต่าง ๆ อยากไปดูก็ต้องหาคนไปเป็นเพื่อน คอยดูแล การเดินทางอาจหกล้มลงได้ พอถึงเรื่องอาหารการกิน ร้านขายมีมากมาย คนกินต้องช่วยตัวเองได้ถึงจะสะดวก หรือไม่ต้องมีลูกหลานไปด้วยคอยช่วยบริการ ไปคนเดียว ไปห้องนํ้าต้องช่วยตัวเองได้ สรุป คนแก่แม้จะช่วยตัวเองได้ เดินได้คล่องตัวก็จริง หากมีเพื่อนร่วมเดินทางด้วย มีคนคอยช่วยบริการ ดูจะปลอดภัยกว่า เกิดอุบัติเหตุล้มลงไม่คุ้มกัน
คนแก่บางคนอยู่บ้าน มีมือถือเป็นเพื่อน มีทั้งเล่น Line, Face-book, Twitter ฯลฯ ให้เลือกมาก พอคลายเหงาได้ ผมก็เป็นคนแก่คนหนึ่งที่มีไลน์ส่งมาให้ วันนี้ดูไลน์อันหนึ่งเห็นพอเข้าที เลยอยากขอถ่ายทอดมาให้ได้อ่านดูด้วย
ทางไลน์บอกถึงคนมีบุญวาสนาดีจะมีลักษณะ 8 ข้อ ดังต่อไปนี้ ท่านผู้อ่านลองติดตามดู อาจเป็นผู้มีวาสนาดีบ้างก็ได้ เพราะคนเรามีวาสนาดีโดยไม่รู้ตัว พบมีอยู่มากมาย
1. แก่แล้วยังมีเงินใช้ไม่ขาดมือ ไม่ต้องไปขอคนอื่นใช้ ไม่ต้องรวย แต่พอมีเงินใช้ไม่ขาดมือ
2. อายุเกิน 60 ปี ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ถ้ามีก็ไม่ต้องล้มหมอนนอนเสื่อ ไม่ป่วยติดเตียง ดำรงชีวิตอยู่ได้สบาย ๆ
3. อายุเกิน 70 ปี ยังทำงานได้คล่องแคล่ว ช่วยตัวเองได้ในภารกิจประจำวัน เดินชมต้นไม้ ดอกไม้ได้อย่างสบาย แถมเลี้ยงสัตว์ได้อีกด้วย
4. มีงานประจำที่ทำให้เกิดความสุข งานประจำนี้จะเป็นอะไรก็ได้ รดนํ้าต้นไม้ ให้อาหารสัตว์ ทำงานช่วยสังคม สอนหนังสือ ไม่สนใจว่าจะได้เงินหรือไม่ ทำเพื่อความสบายใจอย่างเดียว
5. มีญาติมิตรหรือเพื่อนมาเยี่ยมเป็นครั้งคราว โทรศัพท์หรือส่งไลน์หากัน แสดงว่าคนยังไม่ลืมเรา เราไม่ลืมเขา ทำดีกับเขาคนก็มีใจคิดถึง ไม่ต้องเศร้าใจอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
6. การกินอยู่ไม่เป็นภาระ ช่วยตัวเองได้ แต่งตัวเอง กินเองไม่ต้องป้อน อาบ นํ้าเองได้ อ่านหนังสือ พิมพ์หรือจดหมาย
ได้ รับผิดชอบต่อชีวิตประจำวันของตัวเองได้
7. มีหลักธรรมประจำใจ มีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ มีความสุขทุกวัน เจริญสติ สวดมนต์ภาวนาเพื่อให้จิตใจมั่นคงไม่ฟุ้งซ่าน
8. กินอิ่ม นอนหลับ อยากจะหลับก็หลับ อยากจะตื่นก็ตื่น ไม่เครียด ไม่ต้องรีบเร่งทำตามกำหนดเวลา ใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน
ใครมีครบ 8 ข้อนี้ถือว่ามีความสุขที่สุดแล้วคนแก่อยู่บ้านคนเดียว บางคนก็เหงา บางคนก็หาทางออกหางานทำไปเรื่อย ๆ บางคนทำงานจนเพลินไม่รู้ว่ามีวาสนาดี ช่วยตัวเองให้มีชีวิตเป็นสุขอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้น ต้องคิดและหาทางออกเอง เรื่องดูแลสุขภาพให้สุขภาพดีเข้าไว้เป็นเรื่องสำคัญ สุขภาพกาย สุขภาพจิตดี มักจะทำให้โลกนี้น่าอยู่ มีชีวิตยืนยาวด้วยความสุขกายสบายใจเสมอ.
………………………………..
นพ.สุวิทย์ เกียรติเสวี
