มีนิยายเรื่องหนึ่งเล่าถึงเรื่องราวอันเจ็บปวดของชายหนุ่มที่เห็นเพื่อนชายข่มขืนผู้หญิงที่หมดสติในงานปาร์ตี้ เมื่อเขาสัมผัสกับสิ่งเร้าที่เกี่ยวข้องทางเพศ (บุคคลที่มีเพศสัมพันธ์กับบุคคลอื่น) เขามีปฏิกิริยาที่อวัยวะเพศ เนื่องจากชายหนุ่มไม่รับรู้ตัวเอง เขาจึงปลอบใจตัวเองว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่การข่มขืน เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น เขาคงไม่ถูกปลุกเร้าจากที่เกิดเหตุใช่ไหม ซึ่งเป็นความเท็จ
องคชาตของชายหนุ่มคนนี้ ไม่ทราบถึงความแตกต่างระหว่างการมีเพศสัมพันธ์โดยยินยอมและไม่ยินยอม นั่นคือปรากฏการณ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นและไม่ได้มีรากฐานมาจากชีววิทยา ถ้าชายหนุ่มคนนี้รู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์ที่กระตุ้นอารมณ์ไม่สอดคล้องกัน เขาอาจจะเข้าใจความตื่นตัวของอวัยวะเพศได้ว่าเป็นเช่นไร ปฏิกิริยาทางชีวภาพโดยไม่มีการตัดสินทางศีลธรรมเกี่ยวกับตัวละครของเขา เมื่อมีความรู้นี้แล้ว เขาอาจเลือกที่จะเข้าไปแทรกแซงช่วยให้หญิงสาวคนนี้รอดพ้นจากความทรงจำอันเจ็บปวดและความเจ็บปวดทางอารมณ์จากประสบการณ์นี้อาจส่งผลนานหลายปีต่อเหยื่อรายนี้
ความไม่ลงรอยกันทางอารมณ์อาจถูกใช้เป็นเครื่องมือของผู้ข่มขืนเพื่อพิสูจน์การกระทำของผู้กระทำผิดว่าเหมาะสมและไม่มีความผิด เช่น เป็นไปได้ที่ผู้หญิงถูกข่มขืนจะมีสารหล่อลื่นบริเวณอวัยวะหรือองคชาตของผู้ชายแข็งตัวระหว่างการถูกข่มขืน เหยื่อทั้งชายและหญิงสามารถสัมผัสถึงจุดสุดยอดขณะถูกล่วงละเมิดทางเพศได้ ผู้ข่มขืนและคนอื่น ๆ สามารถตีความสัญญาณเหล่านี้เป็น “หลักฐาน” ว่าเหยื่อต้องการมีเพศสัมพันธ์อย่างลับ ๆ ในจิตใจ แม้ว่าเหยื่อจะพูดอะไรตรงกันข้ามก็ตาม “คุณบอกว่าไม่ แต่ร่างกายของคุณบอกว่าใช่ เป็นแนวคิดที่แสดงทั้งในเนื้อเพลงของเพลงป๊อปและในรูปภาพในพิพิธภัณฑ์ของผู้รอดชีวิตจากการข่มขืน ถือป้ายที่มีวลีพูดโดยผู้ข่มขืนหรือ ครอบครัวของพวกเขา”
เพศศึกษาที่เราได้รับรู้ในวัยเด็กและทุกวัน ตั้งแต่จากสื่อทางสังคมทำให้เราล้มเหลวในหลาย ๆ ด้านและเหนือสิ่งอื่นใด ทำให้เราผิดพลาดด้วยการให้มุมมองเรื่องเพศง่ายเกินไป ในฐานะผู้ใหญ่ที่เข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ เป็นความรับผิดชอบของเราที่จะต้องให้ความรู้ตนเองในหัวข้อต่าง ๆ เหล่านี้และเติมเต็มช่องว่างที่ทิ้งไว้เบื้องหลังเพศศึกษาที่ไม่เพียงพอ สิ่งนี้ไม่เพียงแต่จะเป็นประโยชน์ต่อเราในระดับปัจเจก ในขณะที่เราได้รับรู้และเข้าใจลึกซึ้งมากขึ้นสำหรับความซับซ้อนของเรื่องเพศของเราเอง นอกจากนี้ยังทำให้เราเป็นมนุษย์ที่มีความเห็นอกเห็นใจมากขึ้นต่อคนอื่น ๆ ที่อาจมีประสบการณ์ทางเพศที่แตกต่างจากของเราเอง
ในฐานะมนุษย์ เราไม่มีอำนาจควบคุมที่จะบอกให้ไตหยุดทำงานสักสองสามนาที และเราไม่มีการควบคุมโดยตรงว่ากรดในกระเพาะอาหารจะละลายอาหารเช้าของเราได้เร็วแค่ไหน กระนั้น ด้วยเหตุผลบางอย่าง เราคาดหวังว่าจะสามารถควบคุมองคชาตของเราได้อย่างดี จิตใจและร่างกายเชื่อมโยงถึงกันแต่ไม่ถึงระดับที่เราสามารถควบคุมการตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเพศของอวัยวะเพศได้
———————–
ศ.นท.ดร.นพ.สมพล เพิ่มพงศ์โกศล
